Tom vroeg zich dinsdag af wat er nou zo boeiend is aan al dat sport. Voor iemand die totaal niet van de sport is en een voorkeur heeft voor de andere vormen van entertainment is dat een begrijpelijke vraag in een zomer met ongekend veel sport. Niet alleen speelt het Nederlands elftal het EK voetbal, maar is Max Verstappen volop in de race met Lewis Hamilton om het wereldkampioenschap in de Formule 1, vinden de NBA en NHL play-offs plaats en zien we alle laatste kwalificaties voor de Olympische Spelen die in augustus nog volgen. Kortom, je ontkomt er niet aan, ook niet als je er niks mee hebt.
Gezien de hoeveelheid sport en Tom’s kritiek vond ik het dan ook nodig om te reageren op de vraag wat al dat sport nou zo boeiend maakt. Wie sport volgt zal wel dat ene sport moment hebben waar de adem heel even ingehouden werd om het vervolgens met een enorm kabaal of met veel tranen weer naar buiten te laten. De gemiste bal van Arjen Robben voor fans van het Nederlands elftal, de derde goal van Lucas tegen Ajax voor overige voetbalfans, het laatste schot ooit van Michael Jordan voor de NBA fans of een ander van zulke momenten. Het zijn die momenten van magie die je in elke sportwedstrijd wel kan vinden. Je wordt meegenomen in een rollercoaster van emoties, optimisme en pessimisme wisselen elkaar af, iemand is de grootse idioot (of ergere woorden) gedurende het ene moment, maar een G.O.A.T. een minuut later. Je knuffelt mensen in het stadion, op een plein of in een kroeg die je nooit eerder hebt gezien en je lacht en huilt samen. Aan het eind van de wedstrijd heerst er ook een bepaalde emotie waar je van bij moet komen en waar je nog een week op door kan voor je je richt op de volgende wedstrijd. Deze emotie is waarom we verliefd worden op de sporten waar we zo van houden en waarom het altijd boeiend zal blijven.
Als we het dan toch over emotie hebben ga ik ook nog andere aspecten uitbuiten. Aspecten die helaas ook bij de belangrijkste bijzaak van de wereld komen kijken, maar ook bijdrage aan de beleving. Dan heb ik het over zaken als de dood van Kobe Bryant. Overleden in een helikoptercrash samen met zijn dochtertje en haar team aan veel te jonge basketballers. Verschrikkelijke gebeurtenis die bij velen een paar traantjes heeft doen rollen, maar die ons ook weer samenbrengt. De hele wereld staat gezamenlijk even stil, de hele wereld gedenkt een basketbal-legende en de mensen die met hem in de helikopter zitten en bij de daarop volgende NBA-wedstrijden gedenkt de hele wereld hem samen en helpt iedereen elkaar om eroverheen te komen.
Hierbij denk ik ook aan de recente hartstilstand van Christian Eriksen. Iedereen komt net in de sfeer van het EK, één van de grootste sportevenementen en dan valt Christian Eriksen om. Heel Europa houdt de adem in en hoopt dat het goedkomt. Wanneer blijkt dat het goed zit komt heel Europa samen om ter ere van Christian te voetballen en vele acties op te zetten die sfeer weer op te kunnen pakken.
Het zijn momenten waarbij diepere emoties naar buiten komen, maar we ook gezamenlijk, met de hele wereld, samenkomen om elkaar troost te bieden en samen weer een feest van het leven te maken. Wellicht wel één van de mooiste dingen die je ooit zult ervaren op deze planeet.
Het samenkomen is sowieso misschien wel de grootste impact die sport kan hebben en de grootste reden waarom sport zo boeiend is. Binnen het voetbal komen continenten elke vier jaar samen om een maand lang een groot voetbalfeest te houden. Samen met het hele continent wordt er non-stop bier gezopen, gedanst, gezongen, grappen gemaakt en voetbal gekeken. Alle fans van alle landen door elkaar heen. En het mooiste? Twee jaar na deze voetbalfeesten doen we het gewoon weer, maar dan met heel de wereld. Alle landen van alle continenten zijn dan heel even met elkaar verbonden en zijn heel even één. Weg zijn alle meningsverschillen en spanningen. Heel even gewoon voetbal. Althans, als je even alle rellen wegdenkt 😉
Ook met de Formule 1 komt de hele wereld samen om te discussiëren welke coureur nou de beste is, met het tennis om te genieten van Nadal en Federer en kritiek te leveren op de spelers die hun rackets kapot slaan na een nederlaag en met de Olympische Spelen komt weer de hele wereld samen om over al die sporten waar ze precies 0,0% aan kennis over hebben een mening te vormen en de gouden medailles te vieren.
Verder zijn er natuurlijk de Facebookgroepen met soms wel miljoenen leden en sportpagina’s op social-media die door duizenden mensen gevolgd worden. In het fysieke leven kom je waar dan ook ter wereld ook altijd wel in gesprek over sport en is er altijd wel een gedeelde waardering voor bepaalde prestaties. Je komt op je locale sportvereniging in contact met honderden mensen die dezelfde liefde kennen als jij. Ook op al deze locaties wordt je weer samengebracht en ben je voor je het weet een biertje aan het drinken met iemand die je eigenlijk helemaal niet kent. Puur door je gelijke liefde voor een sport maak je vrienden, creëer je relaties, deel je emoties en maak je herinneringen.
Tom heeft het in zijn artikel voornamelijk over de games. Uiteraard heeft ook een potje FIFA de magie van fluctuerende emoties, ik bedoel, wie slaat er niet graag een controller of een TV stuk omwille van een potje sportsimulatie? Ik hoopte Tom die magie ook te laten ervaren door hem een potje te laten winnen met Madden NFL, maar het mocht helaas niet baten. Zo’n game is dan ook gewoon niet hetzelfde als the real deal. Je creëert niet hetzelfde als al het bovengenoemde vanachter een scherm. Hoe fijn de relaties met online gamers die je moeder uitschelden om een verloren potje dan ook zijn. Als het je echt niet ligt om sport te spelen of wedstrijden te bekijken vanachter de tv of in het stadion, dan is dat prima. We laten je in je waarde. Uit de andere vormen van entertainment kan je natuurlijk soortgelijke emoties en samenhang vinden. Ik heb als een baby gehuild bij Avengers Endgame en heb via de MCU-fanbase ook bijzondere banden ontwikkelt met mensen. Het is dus mogelijk en bijna net zo mooi. Toch is het mijn doel om Tom op een dag de schoonheid van een sportevenement te laten ervaren. Wie weet… Voor nu genieten we met hem mee van ieders nationale held op dit moment: Denzel Dumfries!
