Ja, weer een post over voetbal. Het EK is bezig, dus ik heb weinig andere dingen waar ik me momenteel mee bezig houd. Dat zou ik ook zeker niet moeten doen, want deze zomer levert ons een prachtig toernooi. De Fransen liggen eruit, de Duitsers liggen eruit, de underdogs laten van zich horen (er staan er vier in de laatste acht) én – belangrijker dan wat dan ook – Frank de Boer is opgestapt als bondscoach van Nederland. Voorafgaand aan het toernooi had ik twee wensen, waarvan één uit moest komen: Of we winnen de titel en hebben een groot nationaal feest (nu achteraf gezien was het goed mogelijk geweest met de juiste trainer aan het roer. Zonde.), of we worden in de groepsfase uitgeschakeld en Frank de Boer wordt ontslagen. U kunt mijn vreugde dus voorstellen. We zijn dan weliswaar niet in de groepsfase uitgeschakeld, – we hebben zelfs nog een paar wedstrijden mogen juichen – maar we zijn wel vernederd tegen Tsjechië en dus is De Boer ‘opgestapt’. Opgestapt is natuurlijk hoe hij het zelf brengt, want wie naar Nico-Jan Hoogma van de KNVB geluisterd heeft, heeft kunnen horen dat Frank toch wel ontslagen zou zijn. Bijzonder intelligente stap van onze voormalig… Ehh.. Kan je het wel een bondscoach noemen?
Frank werd aangesteld nadat de spelersgroep aan heeft gegeven wat ze precies zochten in een trainer. De verwende, snel-op-hun-pikkie-getrapt-spelersgroep wilde geen Louis van Gaal. Hij zou te streng zijn en de jongens te hard laten werken. Hij zou passie en wil om te winnen brengen. Hij zou de ego’s van bepaalde non-voetballers hebben gebroken om er een ster voor in de plaats te brengen. Nee, niks geen Van Gaal. Niks geen passie. Dat past niet. Deze spelersgroep kon het allemaal zelf wel. Na Ronald Koeman zouden Van Dijk, Wijnaldum, Babel en Depay het wel oppakken met extra input van Daley Blind. Tsja, de zoon van een gefaald trainer, een voetballer wiens haarverf zijn brein overgenomen heeft en al niet relevant meer is sinds 2008 en de man met het grootste ego in de voetbalwereld (nee, niet Cristiano Ronaldo, die kan alleen maar jaloers zijn bij het bewonderen van het ego van ons kersverse Barca-ster). Als dan de enige echte leider geblesseerd raakt en Wijnaldum er alleen voor staat, dan gaat het niet werken.
Afijn, de KNVB heeft ook moeite met nadenken, dus we luisteren toch naar de spelersgroep… Er hoeft eigenlijk alleen maar iemand toegevoegd te worden aan team doe-het-zelf die er als trainer kan staan. Iemand die de visie van de spelers kan doortrekken. Iemand met wie ze in overleg kunnen en dus niet iemand die boven ze staat. Dan is de keuze snel gemaakt. Frank de Boer is op het moment dat er een nieuwe bondscoach gezocht wordt de enige vrije man. Aangezien het absoluut geen Van Gaal mocht worden, is een lulletje rozenwater die faalde bij achtereenvolgens Internazionale, Crystal Palace en Atlanta United de perfecte optie. Blunder nummer hoeveel van de KNVB in het aanstellen van een bondscoach in de laatste 7 jaar? Hiddink, Blind, Advocaat en nu De Boer… Man, man, man, wat slecht… Laat ik dit keer de KNVB een handje helpen met een aantal suggesties.
- Louis van Gaal
Ik ontmoette Louis ooit in Portugal op het strand. Mijn meest trotse moment in mijn leven is nog altijd dat hij vond dat ik een goed opgevoedde jongeman ben. Verder boeide ik hem niet zoveel, maar met zijn vrouw Truus heb ik nog een heel leuk gesprek gevoerd, Feyenoorders onder elkaar! Alleen al vanwege deze middag in de Algarve mag Van Gaal wat mij betreft als bondscoach terugkeren.
Volgens de Volkskrant is hij ook zeker gewillig. Het tactische meesterbrein dat Oranje in 2014 bij de hand nam en geweldige prestaties leverde. Van Gaal deed het alleen op zijn manier en niet anders. Dat kan de selectie nu goed gebruiken. Zoals ik al zei: breek het ego van een paar van de spelers maar en bouw de speler op tot de ster die hij zou kunnen worden onder de juiste begeleiding.
Louis Van Gaal zou de 5-3-2 voortzetten waar iedereen zo tegen is, maar hij zou het op correcte wijze doen. Een fijne schop na naar Frank de Boer. Nadat hij de 5-3-2 hanteerde in 2014 wilden de grote sterren van Oranje daarna niet meer anders. Met een jonge De Vrij en Martins Indi en Ron ‘beton’ Vlaar als leider achterin schopte Van Gaal het tot een ongeslagen eindtoernooi en een bronzen medaille op het laatste WK waar we aanwezig waren. Laat staan wat hij met twee van de beste verdedigers ter wereld en onze geweldige handballer achterin zou kunnen bereiken. Met Van Gaal gaan we een juiste combinatie van aanvallend en verdedigend voetbal zien en gaan we spelers daadwerkelijk op de juiste positie aan het werk zien. Oh, wat een droom…
2. Antonio Conte
Ik moest meteen aan de gepassioneerde Italiaan denken die een nutteloos team van de ‘Azzurri’ tot de kwartfinale leidde van het EK in 2016. Als Zaza en Pellè normaal hadden gedaan in de strafschoppenserie zou hij de halve finale bereikt hebben en had hij misschien zelfs wel Europees kampioen kunnen worden. Na Italië maakt Conte Chelsea heel overtuigend kampioen en is hij in Italië als trainer van Inter de eerste trainer in tien(!) jaar die Juventus van een titel weerhoudt. De man is een genie. Een genie met ongekende passie. Die passie heeft er ook voor gezorgd dat Conte momenteel geen werk heeft. Inter moet bezuinigen door de Corona-crisis en heeft besloten spelers te verkopen. Conte kon zich hier niet in vinden. Herstellen van een crisis doe je door spelers te behouden en verder te bouwen naar meer succes. In het voetbal staat succes gelijk aan geld, dus ongelijk heeft hij niet.
Ook Antonio Conte zou waarschijnlijk 5-3-2 spelen. Het is het systeem dat hem al veel succes heeft gebracht en dat hij kent. Waarom zou hij hier iets aan aanpassen? Zeker als je bedenkt dat Nederlands beste spelers achterin te vinden zijn, terwijl ze voorin nog niet weten hoe ze op doel moeten schieten als ze de keeper recht tegenover zich hebben. Met Conte ga je meer afwachtend spelen dan je zou doen met Van Gaal, maar je krijgt er ingeslepen aanvallen voor terug wanneer Nederland dan eens zou gaan aanvallen. Verder kan de verdedigende-stijl van Antonio Conte betoverend werken door de dodelijke precisie en de discipline in de uitvoering. Een gedachte die mij tevreden stemt. Wie weet ziet de Italiaan een nieuwe periode als bondscoach zitten. Wie weet kan hij weer wonderen verrichten.
3. Kasper Hjulmand
Al voor het toernooi begon was Rafael van der Vaart erg te spreken over Kasper Hjulmand, de trainer van het Deense nationale elftal. Dankzij Hjulmand zou Van der Vaart FC Nordsjaelland ‘klein-Barcelona’ genoemd hebben. Onder de Deense trainer werd blijkbaar prachtig voetbal gespeeld. Ik kijk zelf veel voetbal, maar Denemarken is zelfs voor mij een niveautje te laag. Om die reden ben ik deze zomer dan ook maar goed op de bondscoach van de Denen gaan letten. Hoewel de eerste wedstrijd in het niet viel door het drama van Christian Eriksen, heeft Rafael van der Vaart gelijk gekregen in de wedstrijden sindsdien. Tegen België hadden de Denen heel veel pech dat ze niet op z’n minst een punt uit het vuur sleepten en tegen de Russen en de Welshmen werd vernietigend uitgehaald.
De KNVB zoekt het liefst een trainer die de Hollandse school aanhoudt. Voor het eerst is de uitspraak gedaan dat het ook een buitenlander zou mogen zijn. 1+1=2 zou ik dan zeggen. Kasper Hjulmand is een fan van de Hollandse school. Hij hanteert de 4-3-3 en laat zijn spelers het tot nabij perfectie uitvoeren. Het spel is vloeiend, aantrekkelijk en effectief. Met mindere spelers dan de spelers die in Oranje rondlopen bereikt Hjulmand geweldige dingen. Na de uitschakeling van Oranje gaf de beste man nog een harde schop na door aan te geven liever Nederland te hebben getroffen dan Tsjechië, maar wellicht is dat juist een reden om de baan aan te nemen? Blijkbaar weet Kasper waar het probleem van Oranje ligt. Is dit niet een geweldige uitdaging voor zo’n trainer?
4. Erik ten Hag of Peter Bosz
Ik zou de (voormalig) Ajax-trainers bovenaan genoemd hebben, waren het niet dat ik geen mogelijkheid zie dat ze de baan aannemen. Erik ten Hag heeft aangegeven nog één jaar in Amsterdam te willen blijven, overduidelijk met het idee dat er iets heel moois haalbaar is (en dan heb ik het niet over Steven Berghuis). Peter Bosz is de kersverse trainer van Olympique Lyon nadat hij afgelopen seizoen ontslagen werd bij Bayer Leverkusen.
De beide trainers noem ik ook in hetzelfde kopje aangezien ik ze erg vergelijkbaar vind. Ja, het zijn kale trainers die Ajax naar Europees ‘succes’ hebben geleidt, maar dat bedoel ik niet. Ze spelen allebei het typische Nederlandse voetbal met enorm veel discipline. Het zijn beide heren die geen tegenspraak duldden en gewoon willen dat er naar hun visie geluisterd wordt. Ten Hag en Bosz zouden beiden het voetbal brengen dat Nederland al velen jaren niet heeft vertoond. Hoge druk, gedisciplineerd, aanvallend en leuk. Het enige verschil in de heren is naar mijn idee dat Ten Hag sympathieker is en daarmee een betere manager. Hij houdt zijn selectie meer tevreden en haalt daardoor naar mijn idee net dat extra beetje meer in een speler omhoog. Aan de andere kant denk ik dat Peter Bosz een beter selectiebeleid zou hebben dat Erik ten Hag. Als je naar de – door hen aangeraden – aankopen kijkt bij hun clubs, dan heeft Bosz toch net wat meer visie.
Een nee heb je, een ja kan je krijgen, zo zeiden mijn beste vriend en mijn moeder altijd. Ik hoop dat ze dat ook aan Nico-Jan vertellen, zodat hij toch dat belletje doet naar Amsterdam en Lyon om eens te pijlen hoe het zit. Zij het niet voor nu, dan voor in de toekomst. Bel dan ook gelijk Arne Slot. Die mag zich voorlopig eerst even bewijzen bij Feyenoord, maar lijkt ook een veelbelovende trainer.
5. Steven Gerrard
Een onwaarschijnlijke aanstelling, maar – mocht het gebeuren – een zeer goede aanstelling. Steven Gerrard beëindigt in 2016 zijn geweldige voetbalcarrière en gaat bij ‘zijn’ Liverpool als trainer van de onder-18 aan de slag. Na positieve resultaten valt de Scouser snel genoeg op bij Rangers FC uit Glasgow. Rangers FC is op dat moment herstellende en groeiende na het faillissement van 2012. Hierdoor won aartsrivaal Celtic jaren achter elkaar de landstitel en ook met de terugkeer van de Rangers komt hier geen verandering in. De protestanten moeten buigen voor de katholieken. De komst van Steven Gerrard verandert echter alles. In zijn eerste seizoen maakt Gerrard indruk met het vertoonde voetbal en de druk op Celtic, maar toch doen ze weer onder. In het tweede seizoen doen ‘the Gers’ het geweldig in Europa en voeren ze de druk op de aartsrivaal nog meer op. Celtic komt mogelijk goed weg met het stilvallen van het seizoen door Corona. In het derde en afgelopen seizoen is het dan zover. Gerrard heeft zijn team zover op kunnen bouwen dat ze nu in staat zijn Celtic van de troon te stoten. In Europa laten ze fantastisch voetbal zien en de nationale competitie worden ze kampioen zonder ook maar een enkele wedstrijd te verliezen. Daarbij komt dat ze in 38 duels slechts dertien tegendoelpunten incasseren, maar niet door verdedigend te spelen. Ze scoren namelijk zelf ook maar liefst 93 keer!
Gerrard heeft een fantastische keuze gemaakt door trainer van Rangers FC te worden en heeft zich fantastisch ontwikkeld. Hij heeft laten zien tactisch heel sterk te zijn en een goed elftal op te kunnen bouwen. De goede vriend van Dirk Kuyt heeft zich de laatste jaren goed ontwikkeld en zou die ontwikkeling elders voor moeten zetten. Of dat dan Oranje moet zijn? Het zou voor ons heel leuk zijn, maar wellicht minder verstandig voor ‘Stevie G’ zelf. Here’s hoping anyways!
6. Arsene Wenger
De legende van Arsenal. De trainer die door een aantal van de grootste spelers in de geschiedenis de lucht in geprezen wordt, onder andere door onze eigen Robin van Persie. Wenger maakte van Arsenal een topploeg en hield Arsenal een topploeg. Mensen zeiden aan het eind dat hij niet meer meekon, maar met zijn vertrek is Arsenal in elkaar gestort. Nooit meer eindigde Arsenal zo hoog als dat ze jaar in, jaar uit onder Arsene Wenger deden.
Wenger speelt in een flitsend 4-3-3, maar kan zich ook prima aanpassen aan zijn mogelijkheden en de tegenstander. Hij kan wedstrijden domineren, maar ook wedstrijden bestrijden en zich naar de overwinning vechten. Wenger is ontzettend flexibel, weet hoe hij met spelers om moet gaan, heeft een erg duidelijke visie en heeft bakken aan ervaring. Het enige nadeel aan deze Franse legende is het feit dat hij al een aantal jaar stil zit en niet heel enthousiast lijkt om weer de dag-out in te stappen.
7. Thierry Henry
Succesvol assistent-trainer van de Belgen in 2016, ondanks de teleurstellende uitschakeling tegen Wales. Minder succesvol trainer bij het lastig te sturen AS Monaco. Bij CF Montréal in Canada erg geliefd, maar vertrokken door heimwee naar de familie (door Corona had hij zijn eigen gezin al een jaar niet gezien). Nu weer een succesvol assistent-trainer bij België dat vandaag in kwartfinale van het EK tegenover Italië staat.
Henry was als speler van onder andere Arsenal, FC Barcelona en Frankrijk wereldberoemd. Door velen wordt hij de beste spits aller tijden genoemd. Degenen die hem niet zo noemen, beschouwen hem in elk geval als één van de beste. Het is een man met veel kennis van het spelletje. Met geweldig inzicht. Een trainer die kennis heeft meegenomen van Wenger en Guardiola onder wie hij gespeeld heeft. Een trainer die van Roberto Martinez het een en ander geleerd zal hebben over het bondscoachschap. Persoonlijk denk ik dat Thierry Henry, met de tijd om zichzelf te ontwikkelen, een geweldige bondscoach zou kunnen zijn. Ik denk dat hij met voldoende ruimte en middelen precies kan laten gebeuren wat er gebeuren moet op het voetbalveld. Helaas zitten we midden in de kwalificaties voor het wereldkampioenschap. We hebben nu niet echt tijd om iemand zich te laten ontwikkelen.
Wanneer bovenstaande heren echter allemaal afhaken, denk ik dat Henry wel een goede optie is, omdat hij toch al ervaring heeft als trainer (weliswaar assistent) bij een nationaal team, hij weet waar eindtoernooien om draaien en hij echt wel een visie klaar heeft om neer te leggen. Met de juiste mannen naast hem kan hij dit Nederlands elftal draaiende krijgen. Hoe hij dan zou gaan spelen is nog de vraag, want zoveel weten we niet over de stijl van Thierry Henry, maar de kans zit er dik in dat het een vloeiend lopend 4-3-3 systeem wordt met invloeden van Guardiola en Wenger.
8. Giovanni van Bronckhorst
Ik ben zelf sceptisch over het aanstellen van good-old ‘Gio’. De aanvoerder van het Nederlands elftal op dat magische WK in 2010 is nog niet heel lang trainer. Bij Feyenoord won hij in drie jaar wel vijf prijzen, waaronder een prijs die al achttien jaar niet gewonnen was. Het winnen van prijzen is in Rotterdam sowieso geen gegeven, vraag dat maar aan al onze trainers van de laatste twintig jaar. Toch is het diezelfde Van Bronckhorst die uiteindelijk ondanks de aanwezigheid van onder andere Robin van Persie de lijn niet kon doortrekken. Het lukte maar niet om overtuigend te voetballen en de supporters keerden zich toch enigszins tegen hem. Na zijn vertrek wist Van Bronckhorst ook in China geen potten te breken en hij keerde dan ook heel snel weer terug met de claim heimwee te hebben. Momenteel heeft Van Bronckhorst geen baan dus dat maakt hem wel weer aantrekkelijk.
Giovanni van Bronckhorst zou ongetwijfeld vasthouden aan zijn 4-3-3 formatie. De focus zou vooral liggen bij het winnen van wedstrijden. Mooi voetbal hoef je bij ‘Gio’ niet te verwachten, maar hij weet wat er moet gebeuren om resultaat te halen. Bij Feyenoord haalde Van Bronckhorst ook niet voor niets vaker wel dan niet de bekerfinale. Van Bronckhorst kiest soms voor spelers die je niet helemaal had verwacht of waar je niet helemaal blij meer bent, maar hij kan ook soms heel aardig verrassen. Zo durfde hij het risico te nemen om de jonge Tyrell Malacia te laten debuteren in de Champions League tegen SSC Napoli. Malacia speelde vervolgens sterspeler Dries Mertens helemaal uit de wedstrijd.
Van Bronckhorst kent het Nederlands voetbal, heeft op het hoogste van hoogste niveau gespeeld, weet wat er gevraagd wordt op een eindtoernooi en is een echte winnaar. Toch is de Rotterdammer geen meestertacticus en nog geen doorgewinterde trainer. Er staan veel pro’s en con’s tegenover elkaar, maar uiteindelijk, als geen van de bovenstaande de positie wilt, zou ik het risico wel aandurven.
9. Henk Fraser
Bij deze naam moet ik de eer aan de NOS doorspelen. Ik had er zelf nog geen moment over nagedacht. De trainer van Sparta Rotterdam is ook niet zomaar de meest voor-de-hand-liggende trainer om de positie van bondscoach te vullen. Fraser was ooit zelf een bikkelharde verdediger en weet wat ervoor nodig is om wedstrijden te winnen. Als trainer is hij wat sympathieker, wat rustiger, maar nog steeds levensgevaarlijk. Wie kijkt naar de prestaties van Sparta afgelopen seizoen zou die man meteen een baan bij een topclub aanbieden. Toch zit er ook bij Henk Fraser een ‘maar’ in het verhaal.
De ‘maar’ zit hem in zijn gebrek aan ervaring. Fraser coachte pas drie ploegen en geen daarvan was een topploeg. Hij begon als hoofdtrainer bij ADO Den Haag en zette ongekende resultaten neer. De Hagenezen presteerden ver boven eigen kunnen en dus ontving Fraser veel lof. Al die lof leidde tot een transfer naar Vitesse. Een mooie stap. Zijn eerste seizoen bij de Arnhemmers is ook fantastisch. Hij wint de eerste prijs in de geschiedenis van de club en plaatste zich voor Europees voetbal. Het volgende seizoen viel echter erg tegen en dus kreeg Fraser zijn ontslag. Na het ontslag moest hij een grote stap terugdoen. Hij werd trainer van het gedegradeerde Sparta Rotterdam. Bij Sparta willen ze na drie seizoenen nooit meer anders. In het eerste jaar promoveerden ze, in het tweede jaar stonden ze halverwege de ranglijst toen het seizoen stopgezet werd en het afgelopen seizoen haalden ze play-offs voor Europees voetbal. Een geweldige ontwikkeling met dank aan Fraser.
Bij Henk Fraser is het lastig te zeggen met welk systeem hij zou gaan spelen. Het is een trainer die zich aanpast aan zijn team en de tegenstander. Een man die, net als Van Bronckhorst, niks geeft om het vertoonde spel, maar alles geeft om de overwinning. Voor nu zou ik het risico alleen nemen als last-resort en laten we hopen dat dat niet nodig zal zijn.
De conclusie mag zijn dat het lastig is om een bondscoach te vinden. Dat zal ik de KNVB geven. De truc zal nu alleen worden om niet wanhopig te worden. Niet weer een blunder te maken als al te vaak gebeurt is. Op dit moment heeft Nederland eigenlijk een ervaren man nodig. Iemand die direct de ploeg goed voetbal kan laten spelen. Iemand om je mee op het WK te focussen dat over anderhalf jaar alweer op de planning staat. Na het WK kan je je richten op een jonger iemand die zichzelf en het Nederlands team kan ontwikkelen. Wanneer het niet lukt om die ervaring op te halen, dan is zijn de bovengenoemde jongere trainers zeker een belletje waard.
Ik ben erg benieuwd wie de nieuwe man wordt, maar ik wens hem veel succes. Ik zie voorlopig niet al te veel positiefs aan de horizon voor Ons Oranje…